ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

- Να εφαρμόζεται πάντα και παντού η ίδια Φιλοσοφία στη Διαχείριση Απαιτήσεων ανεξαρτήτως του μεγέθους του Πελάτη, την παλαιότητα της σχέσης με την Εταιρία & τον τζίρο που κάνει σ΄ αυτήν.
- Εάν δεν Αφιερώσουμε Χρόνο στην Επικοινωνία δεν πρόκειται να εισπράξουμε.
- Εισπράττει αυτός που ασκεί Πρώτος την Σωστή Πίεση.
- Η Διαχείριση Απαιτήσεων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από την Διοίκηση της Επιχείρησης, ως Εξειδικευμένη Υπηρεσία (εσωτερική ή εξωτερική) με Καλά Εκπαιδευμένο Προσωπικό & όχι ως «Part Time Job».
- Συνέπεια στα Λεγόμενα μας. Ότι προαναγγέλλουμε στον Οφειλέτη πρέπει να το πράττουμε, άλλως δεν θα μας δίνει καμία σημασία.

ΑΡΧΕΣ ΙΔΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

- Σας απασχολεί το ρίσκο που ενέχει για τη διαχείριση των απαιτήσεων σας, η συμμετοχή Μικρών Επιχειρήσεων στον πελατολόγιο σας?
- Ο κάθε Οφειλέτης λόγω των ανωτέρω νέων συνθηκών, κατηγοριοποιεί τις υποχρεώσεις του & εξοφλεί αυτές που αφενός είναι πιο Σημαντικές γι αυτόν & αυτές που δέχεται περισσότερη διακριτική & σωστή πίεση.
- Ο Διαχειριστής Απαιτήσεων πρέπει να ερευνά πολύ περισσότερο τις εκάστοτε δικαιολογίες του Οφειλέτη & να μην πείθεται με το παραμικρό.
- Ο συναισθηματισμός που μπορεί να δείξει η Επιχείρηση τις περισσότερες φορές δεν έχει την ίδια ανταπόκριση & από τον Οφειλέτη.
- Οι Επιχειρήσεις δεν πρέπει να παρεκκλίνουν του εμπορικού τους σκοπού, καθώς έτσι επισύρεται η βιωσιμότητα τους από τη οποία, εξαρτάται το Ανθρώπινο Δυναμικό της και αλυσιδωτά, τα προστατευόμενα μέλη και οι οικογένειες τους.
- Οι μεγαλύτερες Επισφάλειες δημιουργούνται από την μη τήρηση των Κανόνων Διαχείρισης & την παρεμβολή της Διοίκησης ιδιαίτερα σε ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ & ΦΙΛΟΥΣ.
- Λάβετε ύπόψιν σας ότι οι Υποχρεώσεις των Οφειλετών είναι συχνά, μεγαλύτερες από τα Εισοδήματα – Απαιτήσεις τους.

ΑΡΧΕΣ ΒΑΣΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΔΙΚΗ Η ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΕΝΔΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ

- Η Εταιρεία θα πρέπει να ορίσει ένα χρονικό σημείο μετά την λήξη της περιόδου πίστωσης οπότε να σταματήσει η διεκδίκηση, μέσω της εσωτερικής διαχείρισης και η απαίτηση να διαβαθμιστεί.
- Ο λόγος που απαιτείται η αναγνώριση αυτού του κομβικού χρονικού ορίου, είναι ότι μετά την πάροδο του, στατιστικά δεν θα προκύψει ουσιαστικό αποτέλεσμα και η απαίτηση θα έχει πλέον μεγάλη πιθανότητα να οδηγηθεί στην επισφάλεια. Σημαντική δε παράμετρος στον προσδιορισμό του σημείου αυτού, είναι και ο όγκος του Χαρτοφυλακίου ανά Διαχειριστή αλλά και το μέσο υπόλοιπο της εκάστοτε Απαίτησης.
- Χρονικά πάντως, το όριο αυτό προσδιορίζεται στο μισό χρόνο της διάρκειας της περιόδου πίστωσης, με ανώτατο όριο τους Δύο (2) μήνες.